Współczesna wieś nieustannie się zmienia i dekonstruuje, stając się coraz trudniejszym do zdefiniowania organizmem. Granice jej istnienia zaczynają się zacierać, a obszary wiejskie, wchłaniane przez rozrastające się aglomeracje miejskie, sąsiadują z tymi, które ulegają wyludnieniu.

Sen o wsi, w którym wszystkie uczestniczymy, przenika do naszych tożsamości i pamięci, by ulec degradacji i roztopić się we wspomnieniach o zielonej trawie na łąkach, błotnistych drogach czy spalonej stodole sąsiadów. Wystawa ZATOR TACHA WLEKI to zabawa z narracjami, które rozpływają się w jej przestrzeni, odchodząc od intelektualnej dominacji na rzecz tego, co osobiste, niewyraźne, pomiędzy — i może nawet nijakie.

os. kuratorska: Dawid Dzwonkowski