Dla Stańka obce formy nie są postrzegane jako odizolowane jednostki, lecz jako dynamiczne, emergentne sieci relacji, w których forma odzwierciedla procesy poznawcze. Obcość może być przypomnieniem, że nie zajmujemy specjalnego miejsca we wszechświecie, lecz jesteśmy jego częścią – splątaną i nieprzewidywalną.
Wystawa „Strange Strangers” bada obcość jako kategorię, która nieustannie wymyka się naszym próbom zrozumienia. W duchu myśli Mortona*, dziwni obcy to byty, których nigdy w pełni nie zrozumiemy. Istnieją na pograniczu znanego i nieznanego, jednocześnie bliskie i głęboko niepojęte.
Prace na wystawie operują formą i ideą, podważając granice między tym, co ludzkie, a tym, co nieludzkie. Ich struktury, choć obce, rezonują z organicznością, która wydaje się znajoma. Strange strangers nie są izolowanymi jednostkami, lecz sieciami relacji, w których każda faktura jest wyrazem większej całości.
Wystawa zaprasza do refleksji nad obcością jako procesem, a nie stanem. To doświadczenie spotkania z tym, co od nas różne, bez potrzeby pełnego zrozumienia czy posiadania. Strange strangers przypominają, że w zetknięciu z obcością nie chodzi o odpowiedzi, ale o gotowość na głęboką transformację naszego postrzegania świata, a może także – naszego miejsca w kosmosie.

*Timothy Morton „The Ecological Thought”