staw(i)aj się

Co się wydarzy, gdy założysz czyjąś koszulę? Albo pozwolisz, by ktoś przymierzył Twój sweter – ten, który nosisz od lat lub który zalega na dnie szafy? Co dzieje się w ciele, gdy ubieramy się inaczej niż zwykle? Gdy pozwalamy sobie wejść w inną historię, spojrzeć na siebie z nowej strony – nie tylko przez tkaninę, ale przez obecność, gest, wzrok drugiego człowieka?
Dresscrossing to mały rytuał przekształcania. Spotkanie, podczas którego można przynieść ubrania – zarówno te, które chce się oddać, jak i te, które mogą posłużyć do wspólnego przebierania się. To zaproszenie do eksperymentu. Wymiany (ciuch za ciuch, ciuch za gest), ale też wcielania się – zakładania czyjegoś ubrania, by przez chwilę poczuć coś innego, spojrzeć z innej perspektywy, poruszyć coś w sobie.
Wydarzenie prowadzi Dmytro Krasnyi – osoba z ogromnym doświadczeniem artystycznym i życiowym, która z niezwykłą uważnością, czułością i intuicją łączy rzeczy z pozoru odległe.
Wszystko to będzie działo się w przestrzeni wystawy dyplomowej staw(i)aj się, której trzonem jest procesualność, zmiana, bycie w ruchu. Tak jak wystawa opowiada o wychodzeniu poza sztywne formy i pozwalaniu sobie na stawanie się – tak dresscrossing staje się jej przedłużeniem. Działaniem, które nie przewiduje efektu ale zostaje w relacji, w geście i w ciele.
To otwarte spotkanie dla każdego, bez względu na wiek, płeć, rozmiar, styl, doświadczenie. Można przyjść z torbą ubrań, można przyjść z jednym elementem, można przyjść z czymś do jedzenia bądź picia, można przyjść z niczym – i po prostu być 🙂
Usiądźmy razem, poprzebierajmy się, porozmawiajmy.
Wypijmy herbatę.
Zatrzymajmy się na chwilę.
Zobaczmy, co się wydarzy.

10.6 g. 18 – Wernisaż wystawy

Wystawa staw(i)aj się przygląda się temu, co dzieje się, gdy zamiast postrzegać świat jako zbiór stałych form, zaczynamy myśleć o nim jako o czymś, co nieustannie się tworzy. Punktem odniesienia i inspiracją jest filozofia „stawania się” rozwijana przez Deleuze’a i Guattariego, francuskich myślicieli, która podważa tradycyjne sposoby porządkowania świata i zachęca do myślenia o rzeczywistości jako o relacjach i przepływach. Pytanie, które zadajemy nie brzmi już zatem „czym to jest?”, ale „co się z tym dzieje?” lub „w jakiej jest relacji?”.
Tytuł zawiera napięcie: z jednej strony „stawaj się” – jako zaproszenie do transformacji, z drugiej „stawiaj się” – jako akt obecności i czułego oporu. Wystawa rozgrywa się pomiędzy tymi dwoma wektorami i splata przenikające tropy związane z ciałem, środowiskiem i nadzieją (na zmianę). Prezentowane prace wykorzystują różnorodne media, takie jak: obraz, ceramika, rzeźba, instalacja, interwencja artystyczna. Wspólne dla nich jest sięganie po materiały kojarzące się z niestałością, czasowością: wosk, papier mâché, płótno, gięte pręty, glina. To formy procesualne i relacyjne.
Ekspozycja proponuje inny rodzaj trwania. Trwania w procesie, w pytaniu, a nie odpowiedzi. To praktyka czułego buntu wobec potrzeby stałości, kontroli czy binarnego myślenia. Przestrzeń, w której zmiana nie jest zagrożeniem, ale możliwością.
Ważną częścią staw(i)aj się są wydarzenia towarzyszące: wernisaż, działania, warsztaty, spotkania. To właśnie dzięki nim możliwy staje się kontakt, wymiana myśli i współbycie.

Wystawa jest projektem dyplomowym, realizowanym na Uniwersytecie Artystycznym im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu, na kierunku Kuratorstwo i Teorie Sztuki, II stopień. Opieka nad częścią praktyczną: prof. dr. hab. Marta Smolińska, nad częścią teoretyczną: dr hab. Tomasz Misiak, prof. UAP.
Wstęp na wystawę i wszystkie wydarzenia jest darmowy.

os. kuratorska: Magdalena Kłosowska

Harmonogram:
11.6 g. 18-20:30 – Pisu Pisu. Warsztaty pisania intuicyjnego z medytacją prowadzoną – Wiara Wojtaszczyk
12.6 g. 16 – Dresscrossing z Dmytrem Krasnyim / warsztat performatywny
13.6 g. 18 – Oprowadzanie kuratorskie