Ślady – kształty – znaki

Z serdecznie zapraszamy na wyjątkowe oprowadzanie po wystawie Mateusza Pîestraka „Ślady-Kształty-Znaki” z udziałem artysty w MOLSKI gallery 25 stycznia 2025 r. o godz. 12:00.

Będzie to okazja, aby usłyszeć bezpośrednio od artysty o znaczeniu jego prac, a także poznać jego proces twórczy od podstaw, uzyskać głębszy wgląd w wystawę i historie, które inspirują urzekającą sztukę Piestraka.

Do zobaczenia!

Ekspozycja otwiera drzwi do osobistej przestrzeni artysty, w której codzienność splata się z melancholią, a zwykłe przedmioty nabierają symbolicznego ciężaru i uniwersalnego znaczenia. W niedokończonych duktach pędzli, przerwanych liniach, przetartych konturach znajdujemy motywy będące kluczem do zrozumienia świata wyobraźni Mateusza Piestraka.
Po kilku latach przetwarzania i licznych reinterpretacji tematu skupionego wokół płyt OSB – Mateusz Piestrak ponownie decyduje się na powrót do monochromatycznej gamy barwnej, za pomocą której stara się przedstawić odbiorcy świat widziany jego oczamia. Jak sam mówi, nie sięga daleko po motywy, które stają się tematem jego obrazów – bardzo często znajduje je w najbliższym mu otoczeniu. Trywialność tej obrazowej rzeczywistości polega na tym, że budują ją najprostsze przedmioty tj. np. gwoździe, kartony, gałęzie, okulary a nawet lotki do gry w badmintona – które artysta traktuje jak zbiór inspirujących odpadków rzeczywistości.
W prostocie formy Piestrak odkrywa jeszcze jeden charakterystyczny element tworzący prezentowaną serię – a jest nim pewna czułość na gęstość materii budującej jego obrazy. Tak jak płyta OSB była plątaniną wiórów drewna – tutaj obserwujemy wszechobecne czarnobiałe ziarno, które zdaje się budzić różne konotacje. Może kojarzyć się z czarnobiałym śnieżnym ekranem starego telewizora, pikselem fotograficznym, strukturą zasychającego betonu lub popiołem.
Przedstawiony na wystawie “Ślady – kształty – znaki” cykl obrazów autorstwa Matuesza Piestraka jest rodzajem teatru cieni, w którym główne role odgrywają przedmioty najbardziej marginalizowane ze względu na swoją powszechną dostępność. Każda praca tworzy część większej rzeczywistości, w której to co umowne i symboliczne przeplata się z emocjonalnym ładunkiem.

os. kuratorska: Krzysztofa Kornacka