„Ponownie umierają już tylko umarli – duchy. O duchach nie możemy zbyt wiele zdecydować, ponieważ istnieją pomiędzy rzeczywistością a halucynacją. Są uosobieniem niewidzialnej widzialności, paradoksem, buntem, symulacją, nielinearną historią. Są także pomostem pomiędzy przeszłością a teraźniejszością. Żyją w przedmiotach i strachu. Nie są upiorną zjawą, a raczej zakłóceniem odbioru. „

Natalia Karczewska

os. kuratorska: Przemek Sowiński