Jako artystka działająca na styku dziedzin projektowania i malarstwa, postrzegam i definiuję otoczenie jako zbiór linii i punktów. Opisywany przeze mnie świat, dotyka głównie architektury i tkanek przestrzennych. Każda praca jest unikatowym studium światła przenikającego kolejne plany, fasady i wnęki powietrzne. Przerwa/ pustka w obrazie, często uzupełnia więcej, niż mnogość pociągnięć pędzla. Medium i materia stają na równi z barwą i rytmem aby całość wybrzmiała impresją. To odbiorca decyduje o efekcie finalnym. Pryzmat indywidualnych doświadczeń widza ubiera arię form, kolorów i kształtów w ostatnie nuty, zamykając jego niemą wypowiedź w ramie
obrazu. Linie i punkty spisane ręką artysty, otwierają nowy dialog, zachęcając do indywidualnej interpretacji przestrzeni zawartej w kompozycji plam i faktur. Podejmiesz polemikę?
Patchwork jest metodą szycia, w której z małych fragmentów materiału tworzony jest geometryczny wzór o większej objętości. W kolażu uzyskujemy kompozycję z różnych tworzyw, poszukując nowej jakości. Obie te techniki uczą pokory i cierpliwości. Starannie dobrane fragmenty, często sumiennie zbierane z różnych zakamarków świata, reprezentują ciągłość poszukiwań. Sztuka uczy postrzegać na nowo rzeczy z pozoru nam znane. Odkrywa wymiar innej rzeczywistości, ujawniając go poprzez bezpośrednie obcowanie z obiektem. Nauka poszukiwania staje się niekończącą podróżą w przestrzeni i przenośni. Zagląda w najgłębsze zakamarki naszej wyobraźni, uwalniając wciąż nowe obszary wizualno-emocjonalne. Brzydkie staje się piękne, niezrozumiałe wygląda intrygująco, a pozornie znane przeistacza się w nierozpoznane. Starannie dobrane fragmenty codziennego świata, zostają rozdarte, podzielone, wręcz skorygowane według nowego porządku. Tu patchwork nie stanowi produktu ubóstwa, zbioru odrzuconych skrawków, a jest wyrazem bogactwa doświadczania przestrzeni i materii.