nie będę nigdzie jutro o piątej

Zapowiedź ucieczki, nieobecności ale też obietnica ciszy i oddechu. Poszukiwanie miejsc zacienionych: tych fizycznych oraz wewnętrznych, gdzie dotyk i wzrok staje się wytężony, a cień postrzegamy nie jako brak światła a jego dopełnienie. Czasem to właśnie cień wyznacza granicę bezpieczeństwa — ten moment, w którym światło już nie oślepia, a ciało odpoczywa. Granica miejsca bezpiecznego przebiega tam, gdzie przestajemy się tłumaczyć. Gdzie można być, niekoniecznie bywając. To opowieść o przestrzeniach, które od nas nie wymagają, a oswajają. Które pozwalają na zniknięcie, ale nie na zagubienie. O tych chwilach i miejscach, gdzie stajemy się wyraźni właśnie przez to, że nic nas nie oświetla.

kuratorka: Martyna Ziomek

wstęp wolny
12:00 – 20:00

……………………………………………………………………………..
Wystawa powstaje w ramach projektu nomadyczna