Wystawa „Międzyprzestrzenie” Katarzyny Koczyńskiej-Kielan to wielowymiarowa opowieść o formie, kulturze i doświadczeniu. Prezentowane w Galerii Nowej UAP prace ceramiczne – w znacznej części powstałe podczas pobytów rezydencyjnych artystki w Chinach (Jingdezhen i Longquan) – są efektem nie tylko technicznego mistrzostwa, ale także odważnych eksperymentów z tradycyjną porcelaną seladonową, przeniesioną z jej użytkowego kontekstu w obszar rzeźby i formy czysto artystycznej.

Tytuł wystawy otwiera drogę do różnych odczytań. „Międzyprzestrzenie” to zarówno strefy fizyczne, kształtujące się między wnętrzem a zewnętrzem ceramicznej formy, jak i metaforyczne pola – między materiałem a ideą, przeszłością a współczesnością, Wschodem a Zachodem. Obiekty prezentowane w ramach ekspozycji badają granice, w których forma przestaje pełnić funkcję, a zaczyna być nośnikiem znaczeń. Przenikające się pustki i objętości, otwarcia i zamknięcia, prowadzą widza przez subtelne napięcia obecne w przestrzeni i w samym materiale.

Wystawa jest także świadectwem konsekwencji i odwagi artystycznej. Katarzyna Koczyńska-Kielan od lat poszukuje nowych rozwiązań w obrębie ceramiki, traktując ją nie jako medium użytkowe, lecz jako pełnoprawny język wypowiedzi. Jej obiekty – organiczne, pełne skupienia i zarazem delikatności – wyrastają z głębokiego dialogu z tradycją, ale nie są jej hołdem, lecz przekształceniem i przesunięciem. Chińskie inspiracje nie są cytatem, lecz materią, która zostaje przefiltrowana przez wrażliwość artystki i wpisana w jej własny język twórczy.

„Międzyprzestrzenie” to także podróż między etapami twórczości – wystawa łączy prace z różnych okresów, ukazując ciągłość poszukiwań i nieustanne przekształcanie własnego warsztatu. To przestrzeń, w której spotykają się czas, materia i gest. I w której widz – wędrując pomiędzy formami – może doświadczyć ciszy, skupienia oraz głębokiego, niemal medytacyjnego kontaktu ze sztuką.

Katarzyna Koczyńska-Kielan – artystka, profesor sztuk plastycznych, związana z Akademią Sztuk Pięknych im. E. Gepperta we Wrocławiu, gdzie prowadzi autorską pracownię ceramiki i kształci kolejne pokolenia twórczyń i twórców. Specjalizuje się w rzeźbie ceramicznej, a jej twórczość, oscylująca pomiędzy geometrią organiczną a abstrakcją dyskursywną, buduje emocjonalne napięcia między formą a przestrzenią. Zrealizowała ponad 25 wystaw indywidualnych oraz brała udział w przeszło 140 pokazach zbiorowych w Polsce i za granicą. Dwukrotnie rezydowała w Chinach, tworząc prace z wykorzystaniem tradycyjnej porcelany seladonowej w formach nieużytkowych, rzeźbiarskich. Jej obiekty znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Narodowego we Wrocławiu, w Poznaniu, a także w kolekcjach międzynarodowych. Laureatka wielu prestiżowych nagród – w tym Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za działalność dydaktyczną (2024) oraz Srebrnego Krzyża Zasługi (2019).

os. kuratorska: Mateusz Bieczyński