To będzie wystawa o tym, na ile jestem człowiekiem przesadzonym i jak odbija się to w mojej pracy artystycznej. Opierając się rutynie patrzenia, próbuję konfrontować naddatek technologii ze zgrzebnością analogowego obrazu. Sprawdzam kolejny raz żywotność emblematycznych motywów, powodując latencję ich śmierci. Wszystko się okazać może, bo na tydzień przed wystawą nie mam jej poprawnej wizji ani zakończonych prac, gdyż jara mnie napięcie i sprawne poruszanie się w chaosie.

(Konrad Kuzyszyn)