Figury i figuracje

os. artystyczne: Henryk Stażewski, Ryszard Winiarski, Jan Berdyszak, Eugeniusz Markowski, Jan Dobkowski, Andrzej Gieraga, Leszek Knaflewski, Sylwester Ambroziak, Wojciech Leder, Maria Rokosz, Andrzej Maciej Lubowski, Michał Misiak, Piotr Zawada, Leszek Lewandowski, Norbert Delman, Jan Możdżyński, Gosia Bartosik

MMM – kiedyś, w czasach futurystów ten skrót oznaczał miasto, masę i maszynę – był swoistą deklaracją programową. Nowopowstała fundacja MMM nosi swoją nazwę od poznańskiego artystycznego małżeństwa, przedwcześnie zmarłych Mariusza Rosiaka – „człowieka sztuki” – poetę, marszanda, kolekcjonera, miłośnika życia we wszystkich jego aspektach oraz jego żony Marii Rokosz-Rosiak – malarki, ale także autorki opraw artystycznych katalogów i książek, uzupełnienia Mariusza w tak wielu działaniach. Owocem ich miłości było brakujące M w skrócie, ich córka Marcelina, która odziedziczyła po rodzicach pasję tak samo twórczą, jak i kolekcjonerską.
Dobór zarówno obiektów, jak i nazwisk artystów prezentowanych na wystawie „figury i figuracje” zdaje się być nieoczywisty i zaskakujący, co wprowadzi widza w stan intelektualnej kontemplacji. To świadoma decyzja, aby zestawić ze sobą różnorodne podejścia artystyczne, które na pierwszy rzut oka mogą wydawać się odległe od siebie, ale w rzeczywistości tworzą fascynujący dialog między tradycją, a nowoczesnością i zmuszają do zastanowienia się nad wieloznacznością określania figur i figuracji.
“Figury i figuracje” stają się punktem wyjścia do eksploracji złożoności ludzkiej formy w kontekście sztuki współczesnej. Z jednej strony, mamy do czynienia z pracami wywodzącymi się z nurtu abstrakcji geometrycznej, które w sposób wyrafinowany i przemyślany badają relacje między formą a przestrzenią. Te dzieła, często pozbawione bezpośrednich odniesień do rzeczywistości, zapraszają widza do refleksji nad esencją kształtu i koloru, zmuszając go do poszukiwania sensu w czystej formie.
Z drugiej strony, wystawa prezentuje prace ukazujące postacie antropomorficzne, w tym te osadzone w nurcie nowej figuracji. Te dzieła, pełne emocji i narracji, stają się lustrem, w którym odbija się złożoność ludzkiego doświadczenia. Nowa figuracja, z jej tendencją do łączenia realizmu z elementami surrealizmu, stawia pytania o to, co to znaczy być człowiekiem w dzisiejszym świecie. W ten sposób, wystawa nie tylko ukazuje różnorodność form artystycznych, ale także staje się przestrzenią do refleksji nad kondycją ludzką, w której abstrakcja i figura współistnieją w harmonijnym napięciu.
Można rzec, że na początku był kolor. i kropka.