Fantastyka życia

Od 31 stycznia do 28 lutego 2025 roku w poznańskiej galerii SZOKART trwa indywidualna wystawa Martyny Czech „Fantastyka życia”. Artystka przygotowała nie tylko zestaw obrazów, malowanych w roku 2024, lecz również i koncepcję prezentacji – postanowiła bowiem przyjrzeć się głębiej swoim korzeniom i zapytać o własną tożsamość z perspektywy zarówno egzystencjalnej, jak i twórczej. Artystka opatrzyła swoją ideę, następującym komentarzem: „Czasami w życiu nadchodzi moment, w którym usilnie zastanawiamy się, kim jesteśmy i dlaczego, jakby ta wiedza miała jakiekolwiek znaczenie – a może rzeczywiście ma.” Tytuły obrazów zaproponował ojciec malarki, jej matka namalowała zaś zestaw kompozycji, które wchodzą w dialog z dziełami córki.
Malarstwo Martyny Czech ma od samego początku emocjonalną siłę, która czasem wręcz „krzyczy” z jej płócien, mówiąc nam coś niezwykle ważnego o nas samych i stanie współczesnego świata, w którym żyjemy. Jej kompozycje sączą w naszą stronę skondensowaną energię, zapisaną w ostrych kolorach, ekspresyjnych śladach pociągnięć pędzla czy dynamicznym, często zaskakującym kadrowaniu. Twórczość artystki wyrasta z najlepszych, sięgających XIX wieku tradycji malarstwa ekspresjonistycznego, operując takim rodzajem syntetycznej figuracji, która realizm poświęca na rzecz wyrażania stanów emocjonalnych i odczuć zamiast detalicznie odmalowywać jakąś postać lub krajobraz. To malarstwo niecierpliwe, które „wylewa” się z Martyny Czech i wręcz błyskawicznie kolonizuje każde puste płótno jakie stanie na jej drodze.
W roku 2015 artystka wygrała najważniejszy polski konkurs malarski „Bielska Jesień”, po którym została okrzyknięta „dzikuską”, która w swoich płótnach nie patyczkuje się z nikim i niczym, „waląc pędzlem niczym maczugą”, jak zwięźle ujęła to Karolina Plinta. Czasami Martyna Czech bywa jednak również melancholijnie subtelna, a jej obrazy nie tyle „krzyczą”, co „wyszeptują” w naszym kierunku swoje przesłania, którymi oplatają nasze emocje. Prace namalowane przez artystkę w trakcie jej pobytu w rodzinnym domu niosą ze sobą wiele opowieści, wydają się quasi literackie, choć jednocześnie budują swoje narracje w sposób stricte wizualny, a więc za pomocą barw i form. To fantastyka życia.

os kuratorska: prof.dr hab. Marta Smolińska