„Emily ²” rozgrywa się na ponurych polskich peryferiach, w scenerii utkanej z lokalnych mitów i echa zapomnianych zbrodni. Dla Czara przestrzeń wystawy staje się scenografią rodem z horroru klasy B.

Artysta traktuje swoje obiekty jak filmowe rekwizyty – wyrwane z kontekstu, a jednocześnie świadomie odwołujące się do języka kina. Jego prace przesycone są nostalgią za amerykańską, popkulturową grozą, znaną jedynie z ekranu.

Trzy poziomy galerii stają się tłem dla horrorowej narracji, balansującej między wsią, miastem a fikcyjnym uniwersum filmu.

Tekst: Gabi Skrzypczak