W ramach swojej najnowszej wystawy Maryna Sakowska zadaje pytania o znaczenia architektury i jej mieszkańców. Artystka buduje sieci powiązań, próbując zobrazować ukryte połączenia między elementami świata nie-ludzkiego, który zasiedla ekosystemy naszych mieszkań, a niewidocznymi siłami systemowej opresji, wpływającej nie tylko na wygląd architektury, ale także bezpośrednio na nasze ciała.
Mieszając modernistyczną obsesję higienizmu z wilgotnością średniowiecznych kaplic, współczesne systemy kanalizacyjne z drapakami-atrapami dla kotów, Sakowska tworzy scenografię, w której to, co schowane, nieczyste i niepokojące wychodzi na wierzch.

osoba kuratorska: Gabi Skrzypczak