Chabry kojarzone są z czystością i skromnością, a ich rozkwit trwa od lipca do września. Ten polny kwiat w momencie rozkwitu, staje się punktem wyjścia do wystawy Bogny Lupińskiej. Artystka zwraca uwagę na istotność wspomnień indywidualnych jako elementu kształtującego świadomość w znaczącym stopniu.
Wystawa spróbuje odtworzyć mocno zakorzenione w świadomości Lupińskiej wspomnienie z przeszłości, w którym obraz kwiatów skojarzeniowo oddziałuje na nią silnie aż do dziś. Dzika roślina przestaje być jedynie widzianym na łonie natury tworem, ale zapalnikiem do powrotu do przeszłości, również dla widza wystawy.
Obiekty wizualne artystki nie są dosłownym odtworzeniem wspomnienia, a raczej kolejnymi elementami pozwalającymi na dotknięcie tematu świadomości.
Imitujące naturalne elementy i tkanki zaczynają współgrać ze sobą. Dochodzi do próby przeniesienia wewnętrznego krajobrazu ze świadomości artystki do przestrzeni pracowni, wejście na symboliczną polanę z chabrami, zamkniętą w sześcianie. Swoista medytacja wiążąca człowieka z naturą, odnosząca się do wiejskiego klimatu lata. Tworzy to spójną opowieść o zakorzenieniu, tożsamości i delikatnym pięknie codzienności.
Na wystawie obserwując, co ukształtowało świadomość artystki, możemy zastanowić się co ukształtowało nas.

Czy istnieje możliwość przedłużenia czasu zbiorów? Czy jesteśmy w stanie zatrzymać się w jednym wspomnieniu naszego życia?

Bogna Lupińska – Studentka II roku grafiki artystycznej na Uniwersytecie Artystycznym im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu. Szczególną uwagę przykłada działaniu w przestrzeni oraz wpływaniu na nią poprzez działania graficzne. Głównie działa w obrębie wszelakich działań z tkaniną, serigrafią, wklęsłodrukiem oraz formami audiowizualnymi.

osoba kuratorska: Bartosz Czyżyk

Identyfikacja graficzna: Marta Wojciechowska

Wystawa w ramach działalności 9 koła naukowego UAP