Wystawa przedstawia twórczość dwójki studentów UAP: Mateusza Drozdowskiego oraz Bartosza Kościołka. Ich obrazy w nowoczesny sposób odnoszą się do realizmu, do którego każdy z nich podchodzi malarsko na swój sposób, eksplorując zarówno osobiste, jak i społeczne wątki.

Głównymi wizualnymi motywami Mateusza Drozdowskiego są wypaczenia “normalności” rzeczywistości, które malarsko rozwija, często nadając im groteski.
Dużą inspiracją jest dla niego rodzina, a właściwie album zdjęć rodzinnych, z którego czerpie postaci i pozy, przetwarzając je w nowe kompozycje oscylujące między repryzą dziecięcego spojrzenia znanego z twórczości Bruno Schulza, a osobliwością obrazów Hieronima Boscha.

Jego kompozycje często przypominają kolaż – fragmenty postaci, pozornie znajome gesty, obiekty i wycinki wspomnień budują alternatywny świat, w którym rzeczywistość ulega nienazywalnej modyfikacji.

Bartosz Kościołek nadaje podmiotowości osobom, które codziennie mijamy, choć obecność ignorujemy. Impulsem do najnowszej serii prac stała się obserwacja robotników naprawiających torowisko tramwajowe – moment, który skłonił go do refleksji nad tym, jak postrzegamy osoby wykonujące fizyczną pracę. Najnowsze prace poświęca właśnie im: robotnikom, technikom, wykonawcom zadań, którzy budują i podtrzymują naszą rzeczywistość. Obrazy Bartosza Kościołka na przemian anonimizują i podkreślają indywidualność swoich bohaterów. Ich sylwetki na raz zdają się zanikać w przestrzeni, scalać z tłem, aby na innej pracy odważnie wyłonić się z warstwy malarskiej, ukazując znaczenie tych osób dla naszej codzienności.

Przedstawiając na obrazach indywidualnie zmienną perspektywę, obrazy Kościołka stają się i dla nas podstawą do poszukiwania własnego stanowiska w tym temacie.

os. kuratorska: Grzegorz Śliwiński